Περί Ματαιοδοξίας...

«Εγώ, κούκλα μου, δεν είμαι κουλτουριάρης»

Της ΣΤΑΥΡΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ (spapa@enet.gr) - φωτ.: Π. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Γιώργος Βέλτσος δεν υπήρξε «φιλαράκι» με τον Γιώργο Χειμωνά. Ούτε αντάλλαξε μαζί του επιστολές που θα δικαιολογούσαν μια τυπική, φιλολογικά επιμελημένη έκδοση αλληλογραφίας. Ποιος, όμως, θα περίμενε οτιδήποτε συνηθισμένο από τον πιο αναγνωρίσιμο καθηγητή του Παντείου, κάποιον που επί τριάντα πέντε χρόνια επιχειρεί να διαβάλει, όπως λέει, τη θεωρία της επικοινωνίας, ώστε να «εξευτελιστεί, όσο δεν πάει άλλο, η έννοια του διαλόγου»;

Το νέο του βιβλίο, λοιπόν, το «Outre-tombe, Αλληλογραφία με τον Γιώργο Χειμωνά» (εκδ. Πατάκη) συγκροτείται από επτά παράλληλους μονολόγους: από τα κείμενα που έγραψαν ή εκφώνησαν ο ένας για τον άλλο σε διάστημα δύο δεκαετιών, κείμενα που αναδεικνύουν την ουσιαστική επικοινωνία τους πάνω στην τέχνη της γραφής, και όχι μόνο...

Διαβολική έννοια η γοητεία

«Δηλώνουν και μια κοινή πορεία, μια κίνηση μέσα στη σκηνή με πολλά εφέ κι ενίοτε ενοχλητική, καθώς και οι δυο μας υπήρξαμε διαταρακτικοί σαν φιγούρες μέσα στην πόλη. Δηλώνουν μια κοινή ταπητουργία, σαν τον ιστό της Πηνελόπης που τη μέρα υφαίνεται και τη νύχτα ξηλώνεται για να μην τελειώσει ποτέ...», λέει ίδιος, χωμένος μέσα στις σημειώσεις και τα χαρτιά του στο διαμέρισμά του, ψηλά στον Λυκαβηττό, υπό το βλέμμα του εαυτού του στο πορτρέτο που έχει φιλοτεχνήσει ο Χρήστος Μποκόρος. Ωστόσο, δεδομένων των εγκωμίων που διασώζονται στο βιβλίο γι' αυτόν, και μάλιστα εκ μέρους μιας εκ των ιδιοφυέστερων προσωπικοτήτων των γραμμάτων μας που δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας, προκύπτει η απορία: μήπως η έκδοση αποτελεί μία ακόμη ένδειξη της προσωπικής του ματαιοδοξίας;

«Η ματαιοδοξία είναι υπάλληλη έννοια της δημοσιότητας, αλλά είναι ταυτόχρονα και μια ένδειξη πένθους», απαντάει.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 25/1/2009