Δευτέρα 25 Απριλίου 2011

ΜURILLO

Bartolomé Esteban Murillo (Sevilla, 31 Δεκεμβρίου 1617 - Cadiz, 3 Απριλίου 1682) ήταν ένας ισπανός ζωγράφος του δέκατου έβδομου αιώνα. Είναι ένας από τους πιο σημαντικούς ισπανούς  ζωγράφους του μπαρόκ.
Ήταν ο νεότερος από δεκατέσσερα αδέλφια. Ο πατέρας του ήταν ο χειρουργός κουρέας Gaspar Esteban και η μητέρα του ονομαζόταν Μaría Perez Murillo, ο οποίος πήρε το όνομα της για να υπογράψει το έργο του, όπως έκανε ο Velázquez. Όταν οι γονείς του πεθάνανε ήταν 10 ετών, και πέρασε στην φροντίδα μίας αδελφή του, η Ana, παντρεμένη με ένα άλλο χειρουργό κουρέα.
Murillo διαμορφώθηκε στο εργαστήριο ενός μέλους της οικογένειας του, Juan del Castillo στη Σεβίλλη, μέχρι που ήταν 22 χρωνών και αποφάσισε να δημιουργήσει ένα κατάστημα δικό του χρωμάτων με τον σκοπό να πουλάει φθηνά έργα στις αγορές των πόλεων. Αν και πούλησε πολλά έργα, ήθελε να εντείνει τη ζωγραφική του και άρχισε να αντιγράψει ορισμένα από τα αντίγραφα του Antoon van Dyck που κυκλοφορούσανε στη Σεβίλλη.

Το 1645 παντρεύτηκε την Beatriz Cabrera, με την οποία απέκτησε εννιά παιδιά, τέσσερα από τα οποία πέθαναν στην επιδημία πανούκλας συνέβη στη Σεβίλλη το 1649.

Τα έργα του είναι με θρησκευτικά ή ρεαλιστικά θέματα κοινωνικής έννοιας. Η πίνακες του στην Εκκλησία των Καπουτσίνων της Σεβίλλης σώθηκαν από τη γαλλική εισβολή. 
Το πιο όμορφο είναι αυτό που βρίσκεται στο κάτω μέρος του βώμου του ίδιου ναού, η Παναγία της πετσέτας.

Archivo:Virgendelaservilleta.jpg

Η ονομασία που χαρακτηρίζει το έργο προέρχεται από ένα μύθο που συλλέχθηκαν για πρώτη φορά το 1833. Σύμφωνα με αυτό το μύθο, οι Καπουτσίνοι συνειδητοποίησαν ότι είχαν χαθεί μια πετσέτα οικιακής χρήσης, αλλά μέρες αργότερα επέστρεψε από Murillo σε μια εικόνα της Παναγίας.
Κατόπιν αιτήματος του ζωγράφου, 4 Απριλίου 1682, μία ημέρα μετά το θάνατό του, θάφτηκε στην εκκλησία της Santa Cruz.






Παρασκευή 22 Απριλίου 2011

Πού έδυ σου το κάλλος





Πώς αλλιώς Καλέ μου;

Πώς να μιλήσω;

Με την γλώσσα σκισμένη στα δύο;
Με χαρακωμένα στήθη;
Με τα πόδια γυμνά;
Με τα δάχτυλα άδεια;

Πώς;

Κι εσύ όλο να μου λες:
Τι κάνεις έτσι;
Μη σ’ ακούσουν οι άλλοι.
Πάψε!


Κι όλο να βαδίζεις.
Κι όλο να φεύγεις.
Κι όλο να θες.



από το ιστολόγιο ζάχαρη άχνη


Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

Το κορυφαίο μουσικό σύνολο της Δανίας "Τρίο Alpha" στον Κορυδαλλό, στον Μουσικό Παράδεισο.

Το Πνευματικό Κέντρο και το Δημοτικό Ωδείο Κορυδαλλού, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο της Δανίας, διοργανώνουν συναυλία του Τρίο ALPHA, κορυφαίου μουσικού συνόλου της Δανίας, στο Σινέ Παράδεισος (Αγίου Γεωργίου & Ζάππα 4, Κορυδαλλός) την Δευτέρα 11 Απριλίου 2011, ώρα 8.30 μ.μ.

Η συναυλία γίνεται στο πλαίσιο της σειράς των διεθνών μουσικών εκδηλώσεων "Μουσικός Παράδεισος".


Το Τρίο Alpha αποτελείται από τρεις διακεκριμένους διεθνώς σολίστ, την Bolette Roed στο μπαρόκ φλάουτο, τον Peter Navarro-Alonso στο σαξόφωνο και τον David Hildebrandt στα κρουστά. Το ρεπερτόριο του Alpha είναι μοναδικά πρωτότυπο και πλούσιο, με έργα από διάφορες εθνικές παραδόσεις από όλο τον κόσμο, μεσαιωνική μουσική, ηλεκτροακουστική μουσική, σύγχρονα έργα, πολλά γραμμένα από γνωστούς συνθέτες για το σύνολο. Το σύνολο έχει έντονη συναυλιακή δραστηριότητα στην Ευρώπη και την Αμερική, δισκογραφική δραστηριότητα και έχει πάρει διεθνή βραβεία. Το πρόγραμμα της συναυλίας περιλαμβάνει την Σουίτα Κλέτσμερ και την Σουηδική Σουίτα, από τις συνθέσεις "Alpha World" του συνόλου που βασίζονται σε παραδοσιακή μουσική, και έργα των Bach και Per Nørgård.
Είσοδος ελεύθερη.

Μετάβαση στο Σινέ Παράδεισος.

Από ΜΕΤΡΟ – Αιγάλεω με την γραμμή 806 κάθοδος Στάση Γεράκη
& με την γραμμή 750, Στάση Πνευματικό Κέντρο.
Από ΠΕΙΡΑΙΑ με την γραμμή 810, Στάση Πνευματικό Κέντρο.

Τηλ. Πληροφοριών: 210 4969735 – 210 4960955 – 210 4990410

Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

Η πρότασή μου στο 1ο Συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς για ζητήματα που αφορούν τη σχέση του Κράτους με τις Εκκλησίες και τις Θρησκείες.


Οι προτάσεις αυτές έγιναν δεκτές τόσο από την Επιτροπή Θέσεων όσο και από το Συνέδριο. Με αφορμή το κείμενό μου κατέθεσε πρόταση και ο σ. Στρατής Ψάλτου για την κατάργηση του αρ. 3 του Συντάγματος και την εναλλακτική μισθοδοσία του κλήρου. Το τελικό κείμενο που συνυπέγραψε μαζί μας και ο σ. Δημήτρης Αθηνάκης θα αποτελέσει μέρος των θέσεων του κόμματος.
Θεωρώ ότι η στιγμή για μια τέτοια πρόταση είναι εξαιρετικά ώριμη και μπορεί να γίνει αποδεκτή από την κοινωνία και την πολιτεία που είναι και το ζητούμενο.

Φυσικά το κείμενο δεν μιλά μόνο για την Εκκλησία της Ελλάδος και τους Ορθόδοξους Χριστιανούς. Μιλά για όλες τις αναγνωρισμένες Θρησκείες και Εκκλησίες.

Ο δρόμος είναι μακρύς για την οριστική λύση του ζητήματος. Ωστόσο έγινε μια αρχή.
Δεν σας κρύβω πως είναι μεγάλη η ικανοποίησή μου για την υποδοχή που έτυχε το κείμενο από τους Συνέδρους, διότι έγινε κατανοητό από τους περισσότερους ότι οι θέσεις αυτές ευνοούν πρώτα και κύρια την Εκκλησία, την ανάγκη αποδέσμευσής της από το κράτος αλλά και την επιτακτική ανάγκη εξόδου των ιερέων της από την δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία και τακτική.

Οι θέσεις αυτές δεν είναι Θεολογικές ή Θρησκευτικές αλλά πολιτικές, ορμώνται όμως από την πίστη και εδράζονται στην Θεολογική γνώση. Είναι αυτό που, κατά την άποψή μου, οφείλει να ξεκινήσει η πολιτεία και να επεξεργαστεί με τον καλύτερο τρόπο η Εκκλησία σε βάθος χρόνου.

Ευχαριστώ θερμά όλους τους συντρόφους που στήριξαν την πρότασή μου και ιδιαιτέρα τον Πρόεδρο του κόμματος τον σ. Φώτη Κουβέλη για την θετική στάση και γενναιοδωρία του.


ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΡΑΤΟΥΣ – ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ & ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ.
ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Οι παρακάτω θέσεις δεν έχουν σκοπό να θίξουν ή να εμποδίσουν την λειτουργία οποιουδήποτε Θρησκεύματος ή Εκκλησίας που νόμιμα αναγνωρίζεται στην Ελλάδα, αλλά να συμβάλλουν στην διαδικασία χωρισμού Κράτους – Εκκλησίας και στην ορθή λειτουργία των σχέσεών τους.
Στα αμέσως επόμενα χρόνια θα πρέπει να δρομολογηθεί ο ουσιαστικός διαχωρισμός Εκκλησίας – Κράτους τόσο από την πλευρά του Κράτους όσο και από τις Εκκλησίες και τις Θρησκείες. Ο διαχωρισμός αυτός δεν μπορεί να είναι ούτε σύνθημα ούτε ευχολόγιο και απαιτεί νομοθετικές ρυθμίσεις και πολιτική βούληση για αλλαγές που θα πραγματοποιηθούν σε βάθος χρόνου.
Ο πλήρης διαχωρισμός Κράτους – Εκκλησίας αποτελεί και την οριστική λύση όλων αυτών των ζητημάτων που εδώ θα αναφέρουμε.
  • Δεν νοείται καμία Εκκλησία ή Θρησκεία ή Θρησκευτική Κοινότητα να είναι Ν.Π.Δ.Δ. (π.χ. Εκκλησία της Ελλάδος & Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο) Προτείνουμε την λειτουργία των Εκκλησιών και των αναγνωρισμένων Θρησκευμάτων ως Ν.Π.Ι.Δ Εκκλησιαστικού Τύπου - sui generis.
Δεν νοείται η πολιτεία να έχει ανάμειξη στην λειτουργία των Εκκλησιών και Θρησκειών (π.χ. εκλογή των Θρησκευτικών ηγετών, σύνταξη και έλεγχος στην εφαρμογή των καταστατικών αρχών λειτουργίας τους, παρέμβαση στην διοικητική τους αυτοτέλεια).
Επίσης σε ένα πολιτικό και όχι Θεοκρατικό καθεστώς, δεν νοείται οι Θρησκευτικοί ηγέτες να ασκούν καθήκοντα και αρμοδιότητες της πολιτικής και δικαστικής εξουσίας (π.χ. Εφαρμογή της Σαρίας για τους Μουσουλμάνους της Θράκης).
Η συμμετοχή Εκκλησίας σε όργανα και επιτροπές Υπουργείων, πλην αυτών που οι Εκκλησίες θα συμμετέχουν ισότιμα ως Κοινωνικοί Εταίροι, δεν νοείται.
Κάθε Εκκλησία και Θρησκεία ή μέλος τους σαφώς έχει δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα άποψη για οποιοδήποτε θέμα πάντα στο πλαίσιο της Συνταγματικής νομιμότητας και των Συνταγματικών ελευθεριών.
Η Θρησκευτική ελευθερία είναι ανθρώπινο δικαίωμα το οποίο απορρέει από την αξία της ανθρώπινης προσωπικότητας και προστατεύεται από το Σύνταγμα της χώρας.
Η Δημοκρατική Αριστερά θεωρεί ότι η Θρησκεία είναι μέρος του πολιτισμού κάθε λαού και ως τέτοια πρέπει να είναι απόλυτα σεβαστή με την προϋπόθεση ότι οι λειτουργίες της δεν παραβιάζουν την νομιμότητα και τις δημοκρατικές αρχές της συντεταγμένης ελληνικής πολιτείας.
Ως εκ τούτου οι Θρησκευτικοί ηγέτες κάθε νόμιμης Εκκλησίας ή Θρησκείας δεν μπορούν να θεωρούνται εθνικοί ηγέτες και δεν νομιμοποιούνται να αποφασίζουν για ζητήματα που είναι της αρμοδιότητας του Κράτους. Επίσης το Κράτος θα πρέπει να περιορίζει την παρέμβασή του στα εσωτερικά των Εκκλησιών και των Θρησκειών μόνο σε ζητήματα που αφορούν στην προστασία της νομιμότητας.
  • Το Κράτος οφείλει να υπερασπίζεται το δικαίωμα άσκησης των Θρησκευτικών καθηκόντων και των Ελλήνων που ζουν στην Τουρκία. Το ζήτημα αυτό εμπίπτει στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και διεθνών σχέσεων. Η εξομάλυνση στις σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας έχει ως προϋπόθεση την ομαλοποίηση των σχέσεων του Οικουμενικού Πατριαρχείου και την εξασφάλιση των Θρησκευτικών ελευθεριών των Ελλήνων της γείτονος.
  • Η Δημοκρατική Αριστερά θεωρεί ότι είναι σύμφωνη με το πνεύμα των περισσοτέρων Εκκλησιών και Θρησκειών η θέση της για την πλήρη κατάργηση του Θρησκευτικού όρκου από την πολιτική, διοικητική και δικαστική ζωή της χώρας και την αντικατάστασή του με Λογοδοσία στην «Τιμή και την Συνείδηση» και την υποχρέωση της διαφύλαξης του Συντάγματος και την υπακοή στους Νόμους του Κράτους.
  • Η φορολόγηση της Εκκλησιαστικής και Μοναστηριακής περιουσίας καθώς και της περιουσίας των Πατριαρχείων και όλων των Εκκλησιών και Θρησκειών είναι υποχρέωση του Κράτους και δεν νοείται σε αυτήν καμία εξαίρεση και απαλλαγή.
Για τις Εκκλησίες και τις Θρησκείες που ασκούν φιλανθρωπικό έργο, με ίδιες δαπάνες και όχι με κρατική επιχορήγηση, θα πρέπει να συνταχθεί ειδικό φορολογικό καθεστώς απαλλαγών ανάλογο με το ύψος του έργου.
  • Η μισθοδοσία των ιερέων καμίας Εκκλησίας δεν μπορεί να βαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Ως εκ τούτου επιβάλλεται σταδιακή κατάργηση αυτής της σχέσης Κράτους - Εκκλησίας της Ελλάδος με δικαιοσύνη και αμοιβαία εμπιστοσύνη.
Η Δημοκρατική Αριστερά αναγνωρίζει την συμβολή της Εκκλησίας της Ελλάδος στην θεμελίωση του Ελληνικού Κράτους, θεωρεί όμως ότι το κράτος ανταπέδωσε στο έπακρο την οικονομική οφειλή και δεν δύναται πλέον να επωμίζεται το δυσβάσταχτο αυτό βάρος.
  • Η άδεια ανέγερσης χώρων λατρείας όλων των Θρησκειών είναι ζήτημα του Κράτους και πρέπει να διέπεται από τις αρχές της ισονομίας και να εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη ανέγερση τους για την άσκηση της λατρείας των πιστών τους.
  • Η διδασκαλία του Θρησκευτικού μαθήματος αποτελεί αποκλειστική ευθύνη της πολιτείας δια του Υπουργείου Παιδείας δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. Χρειάζεται εκ βάθρων αναθεώρηση τόσο των αναλυτικών προγραμμάτων όσο και των σχολικών εγχειριδίων του μαθήματος το οποίο θα διδάσκουν αποκλειστικά Θεολόγοι απόφοιτοι των Πανεπιστημιακών Σχολών της χώρας ή ισότιμων του εξωτερικού.
Τα ζητήματα της πίστης και η κατήχηση δεν μπορούν να αποτελούν μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Αντίθετα επιβάλλεται να αποτελούν μέρος της οι Θρησκείες και το Θρησκευτικό φαινόμενο ως φαινόμενο του πολιτισμού και ιδιοσυστατικό των κοινωνιών.
  • Το Θρησκευτικό μάθημα στην Α/βάθμια & Β/βάθμια εκπαίδευση, απαλλαγμένο από τον ως τώρα κατηχητικό του ρόλο, είναι σε θέση να συμβάλλει στην διαμόρφωση ηθικού και αξιακού κώδικα, να δώσει απαντήσεις στις πνευματικές αναζητήσεις των νέων αλλά και να βοηθήσει στην γνώση, την κατανόηση και την αποδοχή του διαφορετικού και την περιφρούρηση της πνευματικής ταυτότητας όλων μέσα σε μια πλουραλιστική κοινωνία ανθρώπων και όχι πιστών ή απίστων, Χριστιανών ή αλλοθρήσκων.
  • Δεν νοείται κανενός είδους Προσευχή και υποχρεωτικός Εκκλησιασμός τόσο στην Εκπαίδευση όσο και στο Στράτευμα. Παρόλα αυτά θα πρέπει να εξασφαλίζεται η ελεύθερη άσκηση των Θρησκευτικών καθηκόντων των στρατευμένων.
  • Τα θρησκευτικά σύμβολα έχουν θέση στις σχολικές αίθουσες ως μέρος της διδασκαλίας και μόνον.
  • Όλες οι υποθέσεις των Θρησκευμάτων και των Εκκλησιών, εκτός από αυτές που προαναφέραμε και αφορούν στην Παιδεία και τις Διεθνείς Σχέσεις, πρέπει να ενταχθούν στο Υπουργείο Εσωτερικών και να αντιμετωπίζονται ισότιμα.
Δεν νοείται την σήμερον ημέρα Θρησκεύματα ή Ομολογίες ή Εκκλησίες με ρίζες αιώνων στην ελληνική κοινωνία (π.χ. Καθολική Εκκλησία της Ελλάδος) να ανήκουν στο Υπουργείο Εξωτερικών ως ξένα Θρησκεύματα.

Ελένη Λιντζαροπούλου


Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

1ο Συνέδριο της Δημοκρατικής Αριστεράς - Παρακολουθήστε τις εργασίες από την WEB TV




Στον πυρήνα των ανανεωτικών ιδεών μας, βρίσκεται ο δημοκρατικός σοσιαλισμός, ο αριστερός ευρωπαϊσμός, η μεταρρυθμιστική στρατηγική, ο οικολογικός πολιτισμός.

Η ΔΗΜΑΡ έχει στόχο να αναδειχθεί ως κόμμα ευθύνης για την κοινωνία, με προτάσεις και εναλλακτικό λόγο, να αμφισβητήσει το παραδοσιακό κομματικό σύστημα και το πρότυπο άσκησης και διαχείρισης της πολιτικής. Απευθύνεται και θέλει να εκφράσει πολίτες που δεν ελπίζουν ότι ένα πρωί θα ξυπνήσουν και ο κόσμος θα έχει γίνει όπως τον ονειρεύτηκαν, αλλά που διαθέτουν την αισιοδοξία της βούλησης και την επιλογή να αγωνιστούν για να αλλάξουν τα πράγματα.

Είμαστε σήμερα εδώ, μετά από δύο μήνες προσυνεδριακής πορείας του κόμματός μας. Είχαμε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε στην ελληνική κοινωνία το κόμμα μας, όχι σαν άλλο ένα κόμμα της αριστεράς, αλλά ως ένα άλλο κόμμα της αριστεράς, καθώς και τις εναλλακτικές μας προτάσεις για τη διέξοδο από την κρίση.

Από την ομιλία του Προέδρου της Δημ Αρ, Φώτη Κουβέλη.


ΥΓ: Ελπίζω να δουλέψει, γιατί μιλώ κι εγώ στο συνέδριο...

Ο Μάνος Χατζιδάκις για την παράδοση...

Ο Μάνος Χατζιδάκις για την παράδοση...
Ένα κείμενο επίκαιρο, αντίδοτο στην βλακεία που διεκδικεί εύσημα πατριωτισμού... με ένα "κλικ" στην εικόνα διαβάστε το...

Μάθε πόσο μετράει η υπογραφή σου...