Κυριακή 30 Αυγούστου 2009

Στο καλοκαίρι που φεύγει...


Αφήνοντας πίσω τους μια λεπτή γραμμή ερημίας…



...


Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα
είδα το βράδυ αυτό.
Kάποια χρυσή, λεπτότατη
στους δρόμους ευωδιά.
Kαι στην καρδιά
αιφνίδια καλοσύνη.
Στα χέρια το παλτό,
στ' ανεστραμμένο πρόσωπο η σελήνη.
Hλεκτρισμένη από φιλήματα
θα 'λεγες την ατμόσφαιρα.
H σκέψις, τα ποιήματα,
βάρος περιττό.

Έχω κάτι σπασμένα φτερά.
Δεν ξέρω καν γιατί μας ήρθε
το καλοκαίρι αυτό.
Για ποιαν ανέλπιστη χαρά,
για ποιες αγάπες,
για ποιο ταξίδι ονειρευτό.


Κώστας Καρυωτάκης


[Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα]




Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009

Πώς καταντήσατε έτσι τη χώρα μου άθλιοι;;;

.


Ναι!

Σ’ εσάς μιλάω…

Σ’ εσάς που κυβερνάτε.

Σ’ εσάς που αδιαφορείτε.

Σ’ εσάς που προσπαθείτε μάταια να συμψηφίσετε τις ευθύνες.


Ναι!

Σ’ εσάς…

πολίτες και πολιτικοί

παπάδες και λαϊκοί

εκπαιδευτικοί και γονείς

καλλιτέχνες και κοινό

συγγραφείς και αναγνώστες

άνδρες και γυναίκες


Στους πολιτικούς της υποκρισίας

Στους μητροπολίτες της κοσμικότητας

Στους δημοσιογράφους της διαπλοκής

Στους επιστήμονες της αμάθειας

Στους νομικούς της παρανομίας

Στους συνδικαλιστές του συμβιβασμού



Σ’ εσάς που κακοποιείτε τον τόπο.

Ασελγείτε στη μνήμη.

Αγνοείτε την γνώση.

Απαξιώνετε την Αλήθεια.

Καίτε ανθρώπους στο βωμό του κέρδους.

Καθηλώνετε ανάπηρους στις γωνίες της επαιτείας.

Εκβιάζετε τους ανήμπορους.

Υποδουλώνετε τα παιδιά σας στις ορέξεις των ισχυρών.

Βασανίζετε τα ζώα.


Ναι σ’ εσάς μιλάω… που σιωπάτε και κάνετε ότι βλέπετε αλλού.



Ελένη Λ.



Παρασκευή 21 Αυγούστου 2009

Μάνη... Περίπατος στο φως και το σκοτάδι.

Στην ευλογία της σιωπής...





με τα βαριά σύννεφα που έφεραν βροχή






τα εκρηκτικά χρώματα του δειλινού




το φως που διυλίζει την πέτρα






τα άγρυπνα ξημερώματα








τη θολή ανταύγεια των ρεμβασμών





εκεί βασίλεψες ψυχή μου...






Χαρά και ίσκιος, οι τρεις γλυκύτατοι επισκέπτες:

Ο αξιότιμος νεαρός Κανέλος


και τα κορίτσια της τελευταίας μέρας...


Τετάρτη 12 Αυγούστου 2009

Η πανέμορφη ποδηλάτισσα...

.

...στο γλάρο που αγαπά την ποδηλάτισσα

O μικρός περίπατός της στην ομορφιά,
ας χρωματίζει διάφανα τις μέρες έστω και εδώ.


Το δρόμο πλάι στη θάλασσα

περπάτησα που 'κανε κάθε

μέρα η ποδηλάτισσα.

Βρήκα τα φρούτα που 'χε
στο πανέρι της, το δαχτυλίδι
που 'πεσε απ' το χέρι της.

Βρήκα το κουδουνάκι και το
σάλι της, τις ρόδες,
το τιμόνι, το πεντάλι της.

Βρήκα τη ζώνη της, βρήκα σε
μιαν άκρη, μια πέτρα διάφανη
που 'μοιαζε με δάκρυ.

Τα μάζεψα ένα ένα και τα
κράτησα κι έλεγα πού 'ναι
πού 'ναι η ποδηλάτισσα.

Την είδα να περνά πάνω
απ' τα κύματα, την άλλη μέρα
πάνω από τα μνήματα.

Την τρίτη νύχτωσ' έχασα
τ' αχνάρια της, στους ουρανούς
άναψαν τα φανάρια της.



Ποίηση Οδυσσέας Ελύτης



Ο πίνακας είναι του Γιώργου Σταθόπουλου

Κυριακή 9 Αυγούστου 2009

Διαφυγή στην Ψευδαίσθηση... Rene Magritte

.
Μέσα στην εκκωφαντική σιωπή, τίποτα δεν περίσσευε για κανέναν...



Ομορφιά



Αρμονία


Γέννηση


Κίνηση


Δυνατότητα


Αποκάλυψη


Βεβαιότητα




Οι πίνακες είναι του Rene Magritte... η αλήθεια δική μου.

.

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

Μικρή Πατρίδα...

.

Στο γλάρο


στα ταξίδια που ονειρεύομαι...


στο βράχο...


στη θλίψη...



Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες την πέτρα

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ' αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας



Μικρή Πατρίδα


Στίχοι: Παρασκευάς Καρασούλος





στον τόπο...


στην αλήθεια...


εκεί και παντού...


μαζί.


.

Σάββατο 1 Αυγούστου 2009

Ψευτοδημοκρατικές ευαισθησίες ή ποιος και γιατί δίνει φωνή στους ακροδεξιούς;

.

Λοιπόν… καλημέρα και καλό μήνα!

Από βραδίς, σκεφτόμουν να σας τρατάρω καμιά συνταγή και μερικές κουβέντες για το τι είναι νηστεία, μιας και από σήμερα νηστεύουμε για τον Δεκαπενταύγουστο…


Βγήκα λοιπόν στον πηγαιμό για το διαδίκτυο πρωί πρωί μήπως βρω κάτι ενδιαφέρον και…
Εξοργίστηκα…

Όπερ… πάει η συνταγή, πάει και η καλή πρωτομηνιάτικη διάθεση, πάει και το πνεύμα το νηστευτικό. Η νηστεία παραμένει… αλλά αναβάλλονται η κουβέντα και οι συνταγές… ίσως άλλη στιγμή.


Είδα λοιπόν ότι, με αφορμή το γεγονός της λογοκρισίας στο video του Κ. Γαβρά που προβάλλεται στο νέο μουσείο της Ακρόπολης αλλά και με πλείστες άλλες αφορμές, κάποια ιστολόγια με Δημοκρατικό-Προοδευτικό προφίλ, προσέφεραν βήμα συζήτησης σε ό,τι πιο μαύρο και φασιστικό κυκλοφορεί σ’ αυτόν εδώ τον τόπο.

Πρόσχημα ο διάλογος και αποτέλεσμα η παράθεση και η προβολή όλων των φασιστικών απόψεων που φουντώνουν και ξαναφουντώνουν κάθε φορά που η Δημοκρατία και η πολιτική έχουν ανάγκη από όραμα.


Είχε ξεκινήσει εδώ και μέρες μια ιστορία παράθεσης των «μαύρων» ιστολογίων…
Ε, δεν με ενόχλησε στην αρχή… όμως τώρα που μπήκαν στην μέση ψευτοδημοκρατικές ευαισθησίες διαλόγου… έχω την επιθυμία να αδειάσω το στομάχι μου κατ’ ευθείαν πάνω στον «διάλογο».
Δεν θα αναφέρω ποια ιστολόγια το έκαναν γιατί δεν θέλω να συμβάλλω στην όλη ιστορία.

Θα αναρωτηθώ μόνο για κάποια πράγματα.


1ον: Είναι αλήθεια πως όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες;


2ον: Πρέπει να μπαίνουμε σε διάλογο με όσους θέλουν να καταργήσουν τον διάλογο;


3ον: Τα περί αρνητικής διαφήμισης τα ξεχάσαμε τελείως ή πήγαν κατά μέρος μπροστά στην ελπίδα εξασφάλισης αναγνωσιμότητας;


4ον: Τα άλλα ιστολόγια, αυτά που υπερασπίζονται τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη, αυτά που υψώνουν φωνές διεκδίκησης, που έχουν θέσεις και βλέμμα στραμμένο στην ουσία, ποιος θα τα προβάλλει;


5ον: Δεν φτάνει το όλο αβαντάρισμα που κάνουν τα ΜΜΕ σε όλη την φασιστική συμμορία, πρέπει να τους αβαντάρουμε κι εμείς;



ΥΓ… Το ανακάτεμα του στομαχιού μου δεν τους το χρεώνω. Θα το χρεώσω όλο στην δημοκρατική μου ευαισθησία η οποία δεν νοιάζεται αν θα φανεί δημοκρατική αλλά αν θα είναι ευαισθησία.


.

Ο Μάνος Χατζιδάκις για την παράδοση...

Ο Μάνος Χατζιδάκις για την παράδοση...
Ένα κείμενο επίκαιρο, αντίδοτο στην βλακεία που διεκδικεί εύσημα πατριωτισμού... με ένα "κλικ" στην εικόνα διαβάστε το...

Μάθε πόσο μετράει η υπογραφή σου...