Αργύρης Εφταλιώτης
Το τραγούδι της ταβέρνας.
Πάρε μαχαίρι κόψε με
Και ρίξε τα κομμάτια μου
μάτια μου
Και ρίξ’ τα μέσα στον γιαλό
Απ' την στιγμή που μ’ άφησες
Τον κόσμο αυτόν σιχάθηκα
Χάθηκα
Και δεν ελπίζω πια καλό
Αν βάζεις τώρα τ’ άσπρα σου
Και τα μαλαματένια σου
Έννοια σου
Θα ‘ρθει ο καιρός που θα θρηνείς
Που θα σταθείς στο μνήμα μου
Να πεις ένα παράπονο
Κι άπονο
Θα με βρεις όσο κι αν πονείς
Πάρε φωτιά και κάψε με
Κι αντάμα με την στάχτη μου
τ’ άχτι μου
Μες στα πελάγη να σκορπάς
Να μην σε βρει το κρίμα μου
μαριόλα Ηπειρώτισσα
Ρώτησα
Και μού’ παν άλλον αγαπάς.
Φυλλάδες του Γέρο Δήμου, απόσπασμα...
