Η πιο ανέραστη εποχή, θα γιορτάσει την ημέρα των ερωτευμένων…
Την έχει μάλιστα περιβάλλει με "ιερότητα" και την περιφέρει στα σφαγεία και στις αγορές κοινή.
Συγχωρέστε μου την σκληρότητα, δεν είναι στη φύση μου. Δεν μπορώ ούτε καν να σαρκάσω γι αυτό το θέμα.
Δεν θα υμνήσω τον Έρωτα, ούτε θα θρηνήσω για τον θάνατό Του.
Ο Έρωτας υπάρχει, όπου γυρίσει να κοιτάξει κανείς…
Κρύβεται σε μισόφωτες γωνίες, δεν πρωταγωνιστεί στα πρωτοσέλιδα.
Εκεί πρωταγωνιστεί ο καθημερινός Του θάνατος.
Η ανάστασή Του, γίνεται μυστικά.
Από εραστές, γίναμε πρόστυχοι, χυδαίοι, φτηνοί… γίναμε "porno".
Όλη μας η ζωή κατακλύζεται από το "porno". Δεν είναι μόδα, είναι ιδεολογία.
Η καθημερινότητα εκσπερματίζει στα μούτρα μας.
Επιδεικνύει τα ανοικτά σκέλη της.
Κοπρολάγνοι αναλυτές σοδομούν στη σκέψη μας.
Παιδεραστές, μαστροποί ελέγχουν το μέλλον μας.
Κτηνοβάτες σεβάσμιοι διαπαιδαγωγούν τη νιότη μας.
Τα συνθήματα μεταβάλλονται σε λέξεις, οι λέξεις αποδομούνται σε αντικλείδια.
Το μέλλον βιάζεται από τους ταγούς του.
Ευτυχείς όσοι δεν έχουν μέλλον.
Ευτυχείς όσοι σκοτώνουν το παρόν για να κερδίσουν το τώρα.
Άγιοι των πόλεων, εραστές δειλοί και γι αυτό θαρραλέοι μελλοθάνατοι.
Έτοιμοι για όλα.
Αναλωμένοι στο πάθος.
Τα χοντρά δάχτυλα της πραγματικότητας δεν μπόρεσαν να διακορεύσουν την εφηβεία τους.
Είναι αυτοί που ερωτεύονται με τα μυστικά ρυάκια, τις φλέβες τους.
Αναλωμένοι στη φλόγα του άλλου και του Κόσμου.
Τα πύρινα μάτια τους θηλάζουν το μέλλον.
Τα υψωμένα χέρια τους οργώνουν την απαίτηση.
Δεν φοβούνται την οικειότητα.
Η συνήθεια είναι το κρασί στο σταφύλι τους, ιερή.
Τ.
10/2/2009
Φωτογραφία: Jacob Aue Sobol
