Δίκοπη ζωή...

.
"γιατί ποτέ δεν ήταν ποιητές,
το χώμα που πατούν να προσκυνούνε."*

Μου σημάδεψε τη ζωή το τραγούδι αυτό κι αυτός ο στίχος.

Στον ποιητή λοιπόν αφιερωμένο…

Εκείνον που, με το νου στον ουρανό και τα πόδια στη γη…
Με τη ματιά στο αύριο και τη ζωή στο τώρα…

Κατανοεί την ακρίβεια των πραγμάτων

Αφουγκράζεται τους τριγμούς του σύμπαντος

Συναισθάνεται τις δονήσεις της ανθρωπότητας

Και μιλά…

Ψιθυρίζει την Αλήθεια στο αυτί του μέλλοντος

Ελένη Λ.



*από τη Δίκοπη Ζωή, σε ποίηση Μάνου Ελευθερίου.