Η μισή μου Πατρίδα...
Μου μοιάζει
Άλλοτε οργιαστική και καταπράσινη
Άλλοτε άγρια
Άλλοτε γαλήνια, παραδομένη στη σιγαλιά
Άνυδρη
Πλημμυρισμένη φλέβες αιωνιότητας
Ο ήλιος εκεί σκίζει την πέτρα
Λιώνει την ψυχή του βράχου
Από τ’ απόσταγμά σταλάζει ανθρώπους,
άλλοτε αγίους και άλλοτε ληστές,
να προσκυνούν το Θάνατο
Η μισή μου Πατρίδα μου μοιάζει
Έχει αρραβωνιαστικό το Χάρο
Στολίστηκε ανοιξιάτικη για το πένθος
Στα κοιμητήρια της μυρμηγκιάζει η ζωή
Στους νεκρούς γιούς της ανασαίνει το τραγούδι
21/4/2009
Τ.
