Μεσάνυχτα Κυριακής…
Ξαπλωμένη πάνω στα χνάρια που αφήνει ο έρωτας στο χαρτί, σε ξεχνώ και σε θυμάμαι ταυτόχρονα.
Μεγάλε Ερωτικέ… έτσι είναι. Το ξέρεις.
Δεν ήσουν ποτέ αυτοσκοπός, ήσουν το μέσο μας για ν’ ανταμώσουμε τη Μουσική, ήσουν ο δρόμος μας για να φορέσουμε την ποίηση.
Τα μικρά μου σέβη…
Οι υπόλοιποι σε θυμούνται... εδώ…
