Ο Ζωγράφος Χρήστος Γαρουφαλής

Ένα τυχαίο διαδικτυακό συναπάντημα με έναν ζωγράφο που, κατά την άποψή μου, φέρει επάνω του το βάρος των αιώνων του ελληνικού πολιτισμού της καθημερινότητας. Η λιτότητα της αποτύπωσης των θεμάτων, η οξειδωμένη χρωματική αίσθηση και μνήμη, αφήνουν μια ισχυρή οπτική γεύση και ένα ποιητικό άρωμα. Πλάνα συνάντησης με την ανεξίτηλη βαφή της επιμονής και της αντοχής που έχει κάθε τι απλό και για τούτο αληθινό. Ελένη Λ. ΥΓ. Αν δεν "ανοίγουν" οι εικόνες, κάντε λίγη υπομονή... χρόνο χρειάζονται.   Ο Χρήστος Γαρουφαλής γεννήθηκε το 1959 στο Αγρίνιο Περιστέρι & Ακροκέραμο, λάδι σε μουσαμά (68Χ54 εκ.), συλλογή Τράπεζας Αττικής, 2000 Δεξιά: 25η Μαρτίου, λάδι σε μουσαμά (72Χ52 εκ.), συλλογή Τράπεζας Αττικής, 2001 Ομαδικές εκθέσεις: 1994: - « 16 ζωγράφοι της Galerie ΖΥΓΟΣ», Αθήνα. - «Ένα ποίημα – 10 ζωγραφικές απόψεις» Galerie ΖΥΓΟΣ, Αθήνα. - Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου, συλλογή Κ. Ιωαννίδη - Galerie ΑΡΓΩ, Αθήνα - Galerie ΑΡΓΩ, Λευκωσία 1995 - «40 Νεοέλληνες ζωγράφοι», συλλογή Κ. Ιωαννίδη, «Έρμουπόλεια Σύρου» - Galerie ΑΡΓΩ, Αθήνα - Συμμετοχή στην αντιπροσωπεία της Ελλάδος στην UNESCO στο Παρίσι, οργάνωση Δημ. Παπαστάμος. 1996: - Galerie WIGMORE FINE ARTS, Λονδίνο - «το προσχέδιο και το έργο» Galerie ΑΡΓΩ, Αθήνα - «σύγχρονη Ελληνική ζωγραφική» συλλογή Κ. Ιωαννίδη, Δήμος Άμφισσας 1997: - Galerie ΑΡΓΩ, Αθήνα - Galerie 4, Χαλκίδα - Galerie ΑΡΓΩ, Λευκωσία. 1998: - έκθεση σχεδίου ( Ε.Ε.Τ.Ε.) Schwetzingen, Γερμανία. - "Θέσεις και όψεις της Ελληνικής Ζωγραφικής", συλλογή Κ. Ιωαννίδη, Δημοτική Πινακοθήκη Κέρκυρας - Galerie 4, Χαλκίδα - "μικρές διαστάσεις", Galerie ΑΡΓΩ, Αθήνα - Αίθουσα Τέχνης Τρίγωνο, Κηφισιά - Galerie ΑΡΓΩ, Λευκωσία - "Ζωγραφική από Ελλάδα και Κύπρο", Galerie ΑΡΓΩ, Λεμεσός 1999: - "Εικαστικοί καλλιτέχνες δημιουργούν και προσφέρουν", G alerie ΑΡΓΩ, Αθήνα - "εικαστικό πανόραμα", Galerie ΑΡΓΩ, Λευκωσία - "για τα παιδιά της Γιουγκοσλαβίας", (Ε.Ε.Τ.Ε.), κτίριο Κωστή Παλαμά, Αθήνα - "έργα τέχνης μικρών διαστάσεων", Galerie ΑΡΓΩ, Αθήνα - "εικαστικό πανόραμα", αίθουσα τέχνης Νεώριον, Αγρίνιο 2000: - "άνοιξη", αφιέρωμα στον Οδυσσέα Ελύτη, Galerie ΑΡΓΩ, Αθήνα - "1η triennale ελληνικής χαρακτικής", Πινακοθήκη Πιερίδη - (Ε.Ε.Τ.Ε.) 2001: - "Σχήματα & χρώματα του Πάσχα και της Άνοιξης", Galerie ΑΡΓΩ, Αθήνα - "Έργα τέχνης μικρών διαστάσεων", Galerie ΑΡΓΩ, Αθήνα 2002: -  "Μάης, Άνοιξη και θάλασσα", Galerie ΑΡΓΩ, Αθήνα - "Έκθεση Αιτωλοακαρνάνων εικαστικών", Στοά βιβλίου, Αθήνα Ατομικές εκθέσεις: 1989: - Ελληνοαμερικανική Ένωση,                  "πορτραίτα", Αθήνα 1990: - Galerie ΖΥΓΟΣ, Αθήνα 1993: - Galerie ΖΥΓΟΣ, Αθήνα 1996: - Galerie ΑΡΓΩ, Αθήνα 1998: - Αίθουσα τέχνης ΤΡΙΓΩΝΟ, Κηφισιά 1999: - Galerie ΑΡΓΩ, Αθήνα 2000: - Εκθεσιακός χώρος Οργανισμού                  Λιμένος Θεσσαλονίκης 2002: - "Μήνες-μνήμες",                   παρουσίασηημερολογίου  τράπεζας Αττικής,Αθήνα 2005: - Νέα σειρά γραμματοσήμων από τα ΕΛ.ΤΑ.,             με θέμα "Άμπελος-Οίνος", στα οποία εικονίζονται                 γνωστά έργα του ΧρήστουΓαρουφαλή. Στάχυα & Ψωμί, λάδι σε μουσαμά (72Χ55 εκ.) συλλογή Τράπεζας Αττικής Καλάθι & Ελιές, λάδι σε μουσαμά (51Χ72 εκ.) συλλογή Τράπεζας Αττικής, 2001 Παστέλ (15Χ24 εκ.), 2001 Ρόδια, λάδι σε μουσαμά (51Χ70 εκ.), συλλογή Τράπεζας Αττικής, 2001 « … Αυτό που επισημαίνεται στο έργο του καλλιτέχνη είναι ο προσωπικός χειρισμός, το είδος των αντικειμένων που αποτελούν τη σύνθεσή του, η ατμόσφαιρα που διαπνέει το έργο του και οι διαστάσεις που προσλαμβάνει αυτό. Η παράσταση θα μπορούσε να εκληφθεί ως μια Νεκρή  Φύση, και αυτή πράγματι είναι η αφετηρία της. Ο θεατής θα την συνέδεε εύλογα – ως ακραία βαθμίδα εξελίξεως – με το ανάλογο ζωγραφικό θέμα της Ολλανδικής σχολής του 17ου αι., όπως και θα τη συνέκρινε με τα συγγενή έργα του Chardin .  Η απέριττη σύνθεση, ο εκλεπτυσμένος ρεαλισμός, η αυστηρότητα και συνάμα η τρυφερότητα με την οποία έχει πλαστεί, παραπέμπουν ευθέως σε θαυμάσια επιτεύγματα των δύο σχολών. Ζωγραφικά  άψογη και ως προς τη συμβολιστική της δυνατότητα  απολύτως  εύστοχη   η  δουλειά του Γαρουφαλή  δεν εξαντλείται σε αυτά . Πρόθεση του ζωγράφου , πέραν από το να εικονίσει έμμεσα  αλλά με συνέπεια τους Μήνες, είναι να υποδηλώσει, συμπυκνωμένη σε σύμβολα την ελληνική  παράδοση, να συγκρατήσει τη μνήμη του ρυθμού, του ήθους και των αξιών μιας εποχής που χάνεται  ή  έχει ήδη χαθεί. Μέλημά του η αναγωγή του αντικειμένου σε σήμα  και ο  προικισμός του με το ευρύτερο δυνατό φάσμα αναφοράς, έτσι ώστε το σύνολο των Μηνών να εκπροσωπεί πλείστες όψεις του ελληνικού βίου. Τα στάδια της πορείας προς την κατάκτηση του συμβόλου είναι ευδιάκριτα. Την  επιλογή του αντικειμένου ακολουθεί η αποκοπή του από το περιβάλλον, από την τριβή με την καθημερινότητα και η απάλειψη της εμπλοκής του στη διαδικασία των λειτουργιών του. Η απομόνωση και η προβολή του σε έναν ουδέτερο χώρο αποσκοπούν στην απομάκρυνσή του από το χώρο της ηθογραφίας και του γραφικού. Προς την ίδια κατεύθυνση λειτουργεί η αποφυγή της πολυχρωμίας και του  αισθησιακού χρώματος. Και τα δύο καθηλώνουν τον θεατή στο επίκαιρο και την αισθητική μορφή, ενώ επιδίωξη του ζωγράφου είναι να υπερβεί το χρόνο και το περίβλημα που φέρει το αντικείμενο – σύμβολο. Θα σημειωθεί εν τούτοις, ότι ο χρόνος, ειδικά το παρελθόν, όχι μόνο δεν αγνοείται αλλά εμφατικά αποκαλύπτεται. Εξ άλλου, οι μικρές διαστάσεις των αντικειμένων υπαινίσσονται την πρόθεση να αποκλεισθεί η μνημειοποίηση, να συγκρατηθούν τα πράγματα στη  φυσική τους κλίμακα και να υποβληθεί η αίσθηση του μέτρου και ενίοτε του ταπεινού που ενέχει η ελληνική ζωή …… Έτσι, μεταξύ ρεαλιστικού και πνευματικού, οι εικόνες του Γαρουφαλή κερδίζουν σε πραγματική υπόσταση και πνευματικότητα, μπορούν ευθύβολα να παραπέμπουν στη ζωή και την πνευματική της διάσταση. Το μισόφωτο, τέλος, μέσα από το οποίο αναδύεται  το θέμα, συνυφασμένο με  τα έργα του ζωγράφου , έρχεται κατευθείαν από την παράδοση. Πυκνό ή διάφανο πηγάζει από το καντήλι, τη φλόγα του κεριού  ή  την παλιά επιτραπέζια λάμπα.  Ανακαλεί το μισοσκόταδο της μικρής εκκλησίας και το δείπνο στο αγροτικό σπίτι. Μυστηριακό, αλλά χωρίς το σάλο του δράματος, υποβάλλει τη συγκέντρωση, την εσωτερίκευση και τη σιωπή. Καλλιτέχνης της γενιάς του ’90  ο  Χρήστος  Γαρουφαλής  ανήκει στην ομάδα των νεοπαραστατικών ζωγράφων. Η ομάδα διέπεται από την  ιδέα της εμμονής στην παράσταση, την οποία πραγματεύεται ρεαλιστικά, επιχειρεί δε να επαναφέρει στην εικόνα το αμφισβητούμενο κύρος της, την ολοκλήρωση και τελείωσή της ….. Διακρίνονται ακόμη για τη λεπτόλογη  πραγμάτευση και αποπνέουν ήρεμη στοχαστική διάθεση.  Η ζωγραφική του  Γαρουφαλή  είναι μια γνήσια όσο και εξαίρετη εκδοχή των αντιλήψεων αυτών…». Μανόλης ΒλάχοςΙστορικόςτης Τέχνης Καθηγητής του  Πανεπιστημίου  Αθηνών Σύνθεση, λάδι σε μουσαμά, 80Χ70 εκ., 1994 Λάδι σε ξύλινο βαρέλι, διάμετρος 0,46, 1999 Μάτια, λάδι σε ξύλο (10Χ59 εκ.), ιδιωτική συλλογή, 2000.   Πηγή: Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτωλοακαρνανίας