Ίσως χρειάζεται να ξανασυστηθούμε…

Pauperism...

Η ζωή μου ήταν πάντα γάτα…
Περίεργη, χαδιάρα, επιθετική και ανυπότακτη.
Δεν έκανα τίποτα με το «έτσι θέλω» της πραγματικότητας, πάντα πήγαινα με το «θέλω» και το αγαπώ.
Το θέλω είναι μεγάλη λέξη. Σημαίνει επιλογή και αποδοχή της προσωπικής ευθύνης.

Λένε πως η γάτα δεν γνωρίζει αφέντη, μόνο σπίτι…
Ίσως, ίσως είναι έτσι.
Πατρίδα μου, σπίτι, ανάγκη, καρδιά μου…οι άνθρωποι.

Τ. 4/2/2009

και για την μεταφορά εδώ Ε. Λ.

ΥΓ... στις φώτο δεν είμαι εγώ... είναι η Ψιλόλω και ο Γκίλγκα. Τους ευχαριστώ για την άδεια 

γουφ γνιάρρρρ...