Πολύ σύντομα η αριστερά πρέπει να τοποθετηθεί στο μεγάλο θέμα της χρήσης των ελεύθερων χώρων από τους Δήμους ή την πολιτεία.
Υπάρχει μια ασαφής τοποθέτηση συνήθως ότι οι χώροι αυτοί πρέπει να παραμένουν κοινόχρηστοι και … πράσινοι ή το πολύ πολύ να αξιοποιούνται μεικτά ως χώροι πολιτισμού και πρασίνου αποκλειστικά από το κράτος και τους Δήμους και σε ελεύθερη χρήση από τους πολίτες.
Οι επενδυτικές δυνατότητες, η πολλαπλότητα στη χρήση και στα οφέλη δεν είναι συνήθως ο δρόμος που ακολουθούμε ως αριστερά όταν τοποθετούμαστε σε τέτοια ζητήματα.
Σαν να θεωρούμε πολλές φορές ότι το «πράσινη» αντιτίθεται στο «ανάπτυξη» ή ακόμη χειρότερα ότι το «δημόσιος» σημαίνει απαραίτητα και «πράσινος», «φροντισμένος», «αξιοποιημένος» ή «ελεύθερος».
Με αφορμή το ζήτημα των χώρων του πρώην Αεροδρομίου του Ελληνικού και τις ενστάσεις των Δημάρχων της περιοχής, παραθέτω ένα κείμενο του Γρηγόρη Ψαριανού από την σελίδα της Δημοκρατικής Αριστεράς, απλά και μόνο ως προβληματισμό.
Έχοντας εμπειρία από τους λαϊκισμούς αλλά και την ανεπάρκεια που κουβαλούν οι μέχρι τώρα απόψεις για τα ζητήματα των ελεύθερων χώρων, θεωρώ ότι η τοποθέτηση αυτή αποτελεί μια αρχή. Σίγουρα χρειάζεται επεξεργασία αλλά είναι ένα φως στο σκοτάδι των «αντί» και στην συνθηματολογία των «όχι».
Γρηγόρης Ψαριανός: Η "Αττική Γη" θα διεκδικήσει για το Ελληνικό η οποιαδήποτε λύση να είναι σε όφελος ολόκληρης της αθηναϊκής κοινωνίας.
24/09/2010
Η πολυετής ανυπαρξία ολοκληρωμένης πολιτικής για το πρώην αεροδρόμιο στο Ελληνικό έχει αναδείξει μία μεγάλη δυνατότητα για την βελτίωση της ποιότητας ζωής και του περιβάλλοντος στην Αθήνα σε χρονίζον μεγάλο πρόβλημα του αθηναϊκού αστικού περιβάλλοντος. Το βασικό ζητούμενο στην υπόθεση του Ελληνικού είναι η διαχείριση του τεράστιου αυτού χώρου με γνώμονα την χωροταξική δικαιοσύνη για ολόκληρο το λεκανοπέδιο.
Η κεντρική διεκδίκηση από τους πολίτες της Αθήνας και της Αττικής θα πρέπει να είναι η εφαρμογή ενός μοντέλου αστικού αναδασμού για τον χώρο του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού: εάν το 25% της έκτασης του Ελληνικού πολεοδομηθεί και οικοδομηθεί με ποιοτικά περιβαλλοντικά κριτήρια και κοινωνική ευαισθησία, τότε,
• θα εξασφαλισθεί ικανή χρηματοδότηση προκειμένου ο υπόλοιπος χώρος που σήμερα είναι πλήρως εγκαταλειμμένος να διαμορφωθεί σε μητροπολιτικό πάρκο υψηλού επιπέδου και παράλληλα
• θα εξευρεθούν οι απαιτούμενοι πόροι για την απαλλοτρίωση σημαντικών εκτάσεων στις πιο πυκνοδομημένες περιοχές της Αθήνας για την δημιουργία πολλών μικρών πάρκων των 50 στρεμμάτων, μια παρέμβαση που θα έχει εκτός των άλλων και ευεργετικά οφέλη καταπολέμησης του φαινομένου της θερμικής αστικής νησίδας.
Στην προσπάθεια να βγει η χώρα από την δίνη της οικονομικής κρίσης, η πιθανή πώληση μέρους του Ελληνικού σε ξένους επενδυτές για την ανάπτυξη τουριστικού κέντρου τύπου Ντουμπάι, που ενδεχομένως περιλαμβάνεται στο μνημόνιο που υπέγραψε ο Έλληνας πρωθυπουργός με τις αρχές του Κατάρ (μένει να αποσαφηνισθεί το ακριβές περιεχόμενο), αποτελεί μια αρνητική εξέλιξη για τις ποιότητες του χώρου της Αττικής. Αν, αντίθετα, οι επενδύσεις αυτές κατευθυνθούν σε εγκαταστάσεις και χρήσεις φιλικές προς το περιβάλλον και την κοινωνία (βιοκλιματικά κτίρια, χώροι οικονομικής ανάπτυξης και πολιτισμού κοκ), τότε θα έχει γίνει ένα πρώτο βήμα για την δίκαιη και περιβαλλοντικά επωφελή διαχείριση του πρώην αεροδρομίου.
Η Αττική Γη θα διεκδικήσει για το Ελληνικό η οποιαδήποτε λύση να είναι σε όφελος ολόκληρης της αθηναϊκής κοινωνίας.
