Μεθώ ακόμη με θαύματα...

...

Θα ‘ρθεις

Ως να ιδρώσουν τα σταφύλια

Θα έχεις έρθει

Φίλε, η καρδιά μου τώρα σαν να εγέρασε

Τελείωσεν η ζωή μου της Αθήνας,

που όμοια γλυκά και με το γλέντι επέρασε

και με την πίκρα κάποτε της πείνας.

Δε θα 'ρθω πια στον τόπο που η πατρίδα μου

τον έδωκε το γιόρτασμα της νιότης,

παρά περαστικός, με την ελπίδα μου,

με τ' όνειρο που εσβήστη, ταξιδιώτης.

Προσκυνητής θα πάω κατά το σπίτι σου

και θα μου πουν δεν ξέρουν τι εγίνης.

Μ' άλλον μαζί θα ιδώ την Αφροδίτη σου

κι άλλοι το σπίτι θα 'χουν της Ειρήνης.

Θα πάω προς την ταβέρνα, το σαμιώτικο

που επίναμε για να ξαναζητήσω.

Θα λείπεις, το κρασί τους θα' ναι αλλιώτικο,

όμως εγώ θα πιω και θα μεθύσω.

Θ' ανέβω τραγουδώντας και τρεκλίζοντας

στο Ζάππειο που ετραβούσαμεν αντάμα.

Τριγύρω θα 'ναι ωραία πλατύς ο ορίζοντας,

και θα 'ναι το τραγούδι μου σαν κλάμα.*

Ρώτησα κάποτε τους μαθητές μου: Καταλαβαίνεται τι είναι το θαύμα;

«Ναι, Κυρία!», είπε ο πιο μικρός, «Θαύμα είναι που ποτίζουμε το αμπέλι και το νερό γίνεται μέσα στο σταφύλι κρασί.»

«[…] κι ο κεραστής σαν παίρνη
απ' το κροντήρι το κρασί και χύνη στα ποτήρια.
Στον κόσμο τ' ομορφότερο λογιάζω αυτό πως είναι.»**

Φόρεσε κατάσαρκα την βροχή και τον ήλιο

Είχε διανύσει δρόμους και κόσμους

Είχε φτάσει κι είχε ξαναφύγει

Είχε πεθάνει και είχε αναστηθεί

Ήταν επιτέλους δικός μου

Θα 'ρθω να σε πάρω μια βραδιά με φεγγαράκι

στους δρόμους τα φανάρια ανοιχτά για την αγάπη.

Πράσινα φανάρια στη σειρά

και στους καθρέφτες δυο φεγγάρια.

Πάμε ξανά στα θαύματα όπως μια φορά.

Κι αν δεν μας αφήσει η αγάπη στα μισά

Αίγινα θα πιάσουμε και Σύρα κι Ικαριά,

λύσε τα σχοινιά.

Ασημένιο μονοπάτι στην πλώρη μου

το φεγγάρι στα νερά,

καλοτάξιδο κορμάκι, βαπόρι μου,

πήγαινέ μας στ' ανοιχτά.

Όνειρο θα γίνω και θα 'ρθω να σε κοιμίσω

και όσα ονειρευτήκαμε μαζί να σου θυμίσω.

Όνειρα που κάναμε κι οι δυο

πάνω στο ίδιο μαξιλάρι.***

Μα πώς ήταν δυνατόν;

Πώς θα ξυπνούσαμε ίδιοι μετά το θαύμα;

*Σε παλιό συμφοιτητή

Ποίηση:Κώστας Καρυωτάκης

Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου

Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη

**Ομήρου Οδύσσεια, μετάφραση Αργύρη Εφταλιώτη

***Πάμε ξανά στα θαύματα

Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς

Μουσική: Δημήτρης Παπαδημητρίου

Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη

Φωτογραφίες: Λευτ. Περογαμβράκης, andreas.