Η υπόθεση του Βατοπεδίου έγινε αυτές τις ημέρες υπόθεση
Εφραίμ. Αλλά δεν φαίνεται τα «επιχειρήματα» να πιάνουν τόπο. Ο λαός, κατά πως
φαίνεται, μπούχτισε από τα πολλά και στρέφει την πλάτη στις κορώνες «θλίψης»
και υπεράσπισης αλλά δυστυχώς κινδυνεύει να πάρει η μπάλα τους πάντες.
Ειδικά με επιχειρήματα περί της ατιμωρησίας των πολιτικών -που
οι ίδιοι φρόντισαν- εμφανίζεται ένας ηθικός συμψηφισμός του εσχάτου είδους και
μια ισοπέδωση και ομογενοποίηση των πάντων. Κανείς δεν αξιώνει αλήθεια,
δικαιοσύνη, τιμωρία ή αθώωση στην βάση των στοιχείων και της πραγματικότητας. Ενώ
δράττεται η ευκαιρία να χτυπήσουν οι δόλιοι το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον
Αρχιεπίσκοπο Αθηνών για την στάση τους.
Τα δικά μου ερωτήματα από την άλλη, διαρκώς αυξανόμενα, είπα
να τα καταπιώ αλλά δεν χωρούσαν και τα εκθέτω δημόσια αντί να τα κάνω μειλ για
να τα στείλω στους σεβάσμιους και σεβαστούς αλλά και στους ανυπόληπτους και
σκόπιμους ομιλούντες των ημερών.
Απορώ λοιπόν…
Προς τι, εκτός από τους γνωστούς θρησκευτικούς και
πολιτικούς κύκλους, ως και Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι αποφασίζουν να
υπερασπιστούν χωρίς επιχειρήματα έναν υπόδικο, όποιος και αν είναι αυτός, με
τον ισχυρισμό ότι άλλοι εγκληματίες είναι εκτός φυλακής και αυτός κρίθηκε
προφυλακιστέος; Είναι επιχείρημα αυτό;
Είναι επιχείρημα να αξιώνουμε άλλη μεταχείριση για κάποιον
επειδή προ ημερών οι Ρώσοι του φιλούσαν το χέρι ή επειδή έχει σπουδαίες σχέσεις
με όλη την Ορθοδοξία; Είναι επιχείρημα το ότι αναστήλωσε και ανέστησε εν
πολλοίς την αρχαία μονή;
Ή επειδή έκαναν παρέμβαση ξένοι παράγοντες; – πράγμα που θα
έπρεπε να μας ενοχλεί και όχι να το επιβραβεύουμε.
Είναι επιχείρημα η συσχέτιση της υπόθεση Βατοπεδίου με τις αλλαγές
στην διδασκαλία των θρησκευτικών ή την στάση Καμίνη απέναντι στην Προσευχή;
Είναι αυτά κοινωνικός λόγος;
Είναι αυτά θεολογικός λόγος;
Είναι πολιτικός λόγος;
Είναι νομικός λόγος;
Δεν είναι.
Ούτε καν ανθρώπινος ή εκκλησιαστικός λόγος είναι.
Διότι για ανθρώπινους ή εκκλησιαστικούς λόγους όλοι, όσοι
ισχυριζόμαστε ότι δεν είναι ύποπτοι για επανάληψη αξιόποινων πράξεων ή φυγής,
θα έπρεπε να είναι εκτός φυλακής τις άγιες μέρες…
Ή οι πόρνες και οι τελώνες δεν μας προάγουν πια στην
Βασιλεία των ουρανών;
Γιατί λοιπόν σύρετε αγαπητοί τα ονόματά σας πίσω από μια
τέτοια υπόθεση η οποία είναι αποκλειστικό θέμα δικαιοσύνης.
Δικαίωμά σας είναι, αλλά δεν το καταλαβαίνω. Δεν θέλω να το
καταλάβω και δεν θέλω να κάνω υποθέσεις. Κατανοώ τους φανατικούς ή τους
παρασυρόμενους αλλά τους γράμματα γνωρίζοντες πώς να του κατανοήσω;
Πάντως με αυτή σας την πράξη μας λυπήσατε και μας διασύρατε περισσότερο
από ότι θα συνέβαινε με την σιωπή σας.
Αν μη τι άλλο από κάποιους, αφού επιλέξατε να μιλήσετε, θα
περιμέναμε στέρεα και ακλόνητα επιχειρήματα και όχι αυτά τα σαθρά και
παιδαριώδη που κυκλοφορούν στους κύκλους των όποιων υπερασπιστών και
υιοθετήσατε και εσείς.
Τα κόκαλα και η σάρκα της Εκκλησίας τρώγονται και το αίμα
της πίνεται.
Προς τι το ξόδεμα;
Ελένη Λιντζαροπούλου
