Έρχεται η στιγμή να βρεις τον εαυτό σου. Έρχεται η στιγμή που δεν έχεις ανάγκη τη μάσκα. Ανακτάς τ’ όνομά σου και σου επιτρέπεις να μην αλλάζεις ονόματα ανά περίσταση αλλά μόνο διαθέσεις και φυσικά ιστολόγια.
Κάπως έτσι και μ’ εμένα.
Ξεκίνησα εδώ τον Δεκέμβριο του 2008 ως Big Mama χωρίς καλά καλά να κατανοώ γιατί χρησιμοποίησα αυτό το ψευδώνυμο.
Μου ήταν εύκολο να έχω ψευδώνυμο. Είχα και στην ζωή μου ένα αντί του ονόματός μου.
Στην πορεία έφτιαξα πολλά ιστολόγια, άλλοτε για να κρυφτώ και άλλοτε για να εκφραστώ. Πολυδιάσπαση και σκόρπισμα ίσως… έγινε όμως και νομίζω τελείωσε.
Υπάρχουν όλα αυτά τα ιστολόγια, τα αγαπώ και που και που έχω το χρόνο να τα φροντίζω.
Καθένα για μένα έχει την δική του αξία και ιδιαιτερότητα. Η Big Mama βέβαια παραμένει το πρώτο και πληρέστερο αλλά και η οδός εισόδου και γνωριμίας με τα υπόλοιπα.
Υπήρξε θορυβώδες ιστολόγιο και σήμερα αισθάνομαι ότι δεν θα μπορούσα πια την έντασή του. Ποτέ βέβαια δεν αποκλείω το να επιστρέφω που και που όταν θα θέλω να πω κάτι σε πολλούς… σε πολύ περισσότερους από αυτούς που παρακολουθούν και διαβάζουν την «ζάχαρη άχνη» και το «αλάτι ψιλό» που στεγάζουν την τωρινή μου διάθεση.
Κάπως έτσι λοιπόν επέστρεψα και τώρα. Για να ανακτήσω από εδώ το όνομά μου και να ενώσω σε ένα profile όλα όσα κάνω και όλα όσα είμαι εδώ στο διαδίκτυο.
Προς το παρόν φυσικά… ποτέ δεν ξέρουμε τι θα φέρει το μέλλον.
Καλό καλοκαίρι σε όλους.
Αυτή που ήταν κάποτε Big Mama και έγινε Ελένη
ΥΓ… Παρεμπιπτόντως, μόλις έμαθα ότι η Ελένη, εκτός των άλλων, είναι ένας μικρός δορυφόρος του Κρόνου η οποία ονομάζεται και «Τρωικό φεγγάρι της Διώνης» … πολύ ποιητική η αστρονομία, δεν βρίσκετε;
