Εδώ και καιρό έχω συναντήσει, στις βόλτες μου στο διαδίκτυο, το ιστολόγιο Figuration Feminine. Ένα ιστολόγιο γεμάτο χρώματα αλλά και γεμάτο από το ζωγραφικό έργο γυναικών που με πολλή διάθεση συγγέντρωσε και παρουσιάζει η Γαλλίδα διαχειρίστριά του, ζωγράφος η ίδια, Myrtille Henrion Picco.
Η συγκέντρωση και παρουσίαση του έργου ομοτέχνων και ομοφύλων γεννημένων από το 1031 ως το 1968 -και έπονται και νεώτερες φαντάζομαι- δεν είναι συνηθισμένη πράξη. Είναι έργο ζωής που δίνει υπόσταση στη δουλειά των γυναικών ζωγράφων από διάφορες κουλτούρες και χώρες, αφού οι περισσότεροι από μας ή τις αγνοούμε ή θεωρούμε ότι οι γυναίκες υπήρξαν-σχεδόν σε κάθε μορφή τέχνης-μοντέλα και μούσες και όχι δημιουργοί αυτές καθαυτές.
Scherzo Ma Non Troppo-2010
Το προσωπικό έργο της Myrtille Henrion Picco είναι γεμάτο από παραμυθένιες συνθέσεις με έντονη την αποτύπωση ενός πλούσιου ποιητικού υποσυνείδητου χρωμάτων.... Συχνά στα έργα της κυριαρχεί μια θλίψη, μια απόγνωση ακόμη και μια ένταση και υπέρβαση των κατεστημένων και φυσικών κινήσεων του ανθρώπινου σώματος. Όλα αυτά αποτυπωμένα σε πρόσωπα και κορμιά γυναικών οι οποίες πρωταγωνιστούν σχεδόν σε όλα τα έργα της. Σαν να επέλεξε να γράψει στον καμβά την γυναικεία μοίρα και να το κατάφερε. Η παλέτα και τα σχέδιά της θα μπορούσαν να χαρακτηριστούνethnic, με την έννοια ότι κουβαλούν τις κουλτούρες των τόπων που ταξίδεψε και όλα όσα το μάτι είδε και κατανόησε.Από το μπλε των τζαμιών ως τα υπέροχα αφρικανικά υφάσματα και το bodypainting, το έργο της ζωγράφου είναι σύγχρονο και πολλές φορές ανατρεπτικό. Ιδιαιτερότητα σπουδαία είναι οι ρεαλιστικές λεπτομέρειες στους πίνακες που εστιάζουν έξω από το θέμα στην αθέατη παραμυθένια πραγματικότητα.
Είναι σπουδαίο να ανακαλύπτεις την υπέροχη δουλειά μιας ομόφυλης σου και να την παρουσιάζεις έστω και με τα λόγια όχι του ειδικού αλλά του ανθρώπου που αισθάνεται. Ακόμη περισσότερο που η δουλειά της με συγκίνησε τόσο που επέλεξα ένα έργο της για νέο μου avatar, ο τίτλος του Nous l'Appellerons H, (Oil on canvas/130 x
Βιογραφία
1952: Γεννήθηκε στο Νανσί.
Παιδί, μουτζούρωνε Μύρτιλα παντού όλη την ώρα
1973:Η εγκατάλειψη της οικογενειακής φωλιάς.
1976: Πρώτη μεγάλη έξοδος στον κόσμο με σακίδιο εκστρατείας.
Θα ακολουθήσουν άλλα ταξίδια, διακοπές στο εξωτερικό, η μετεγκατάσταση της και η δραστηριοποίηση της σε διάφορα μέρη. Σε αναζήτηση του ήλιου, προσγειώθηκε στο St Tropez, όπου συναντήθηκε με τον σύζυγό της, Χένρι Picco, ζωγράφο και γλύπτη.
Οι περισσότεροι από τους φίλους του Χένρι είναι καλλιτέχνες.
«Έγινα ένα σφουγγάρι», λέει, «ήπια κάθε χειρονομία, κάθε λέξη που θα μπορούσε να μου διδάξει κάτι. Αυτές οι στιγμές ήταν αποφασιστικής σημασίας για μένα.»
1979 : Εγκατάστασης στην Ardèche στην κεντρική Νότια Γαλλία.
1980 : Νέα αναχώρηση για Βραζιλία. Πρώτη ατομική έκθεση..
1981 : Πίσω στη Γαλλία. Γεννιέται η κόρη τους Lily.
1982: Το μωρό στην αγκαλιά ταξιδεύει στις τροπικές περιοχές με προορισμό την Μαρτινίκα.
1990- 91 : Επιστροφή. Πωλεί τα έργα της στη Λυών.
1994-95 : Με τον σύζυγό της, συμμετείχε ως διδάσκουσα στη δημιουργία μιας μεγάλης τοιχογραφίας, ένα σχέδιο με στόχο την κοινωνική επανένταξη των γυναικών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες.
2008 : Ατομική έκθεση στο Villa Rose της Λυών
Σήμερα, ζει και εργάζεται στην Ardeche.
Ζει στο δάσος αφού αυτό γνώρισε και της ταιριάζει, όπως λέει στο profile της.
Ε.Λ.
