Ίσως πάω μέσα από βαριά βουνά,
Μές σε φλέβες σκληρές, μόνος ,
σαν ένα ορυχτό και βαθιά τόσο
Που να μην βλέπω κανένα τέλος κι ορίζοντα κανένα :
Όλα εγίναν κοντινά κι όλα τα κοντινά έχουν πέτρες γίνει.
Το βιβλίο του προσκυνήματος
Rainer Maria Rilke
Τετέλεσται, είπε.
Μπορούσε λίγο να το αναβάλει αλλά δεν υπήρχε λόγος πια.
Ο Πέτρος τον είχε αρνηθεί.
Η μάνα του, ένα κουβάρι πόνου, όπως κάθε μάνα.
Αυτός πάλι, είχε επιτελέσει το χρέος του.
Τι να το αναβάλει λοιπόν;
Οι άλλοι θα καταλάβαιναν αργότερα, όταν θα τους έλειπε.
Έτσι είναι οι άνθρωποι.
Πριν νιώσουν την απουσία της,
δεν γνωρίζουν ότι συνάντησαν την Αγάπη.
Ελένη Λιντζαροπούλου
