Πατρίδα Τόπος

Φοβηθήκαμε τις λέξεις καιρό τώρα
Βάλαμε πλάι στην λέξη «πατρίδα» την λέξη «τόπος»
Μικρύναμε το βάρος τους.
Όμως είμαστε εμείς
Που τα σημαίνουμε όλα αυτά
Και είναι όλα αυτά ίδια κι απαράλλαχτα
Εμείς κατρακυλήσαμε μόνο
Και χάσαμε το δρόμο μας.

Ε.Λ.

ΚΥΡΙΟΝ ΝΤΙΝΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΝ – ΕΝΤΑΥΘΑ

ΓΡΑΜΜΑ ΣΕ ΠΟΙΗΤΗ

Πάλι τον έκανες τον θόρυβό σου
Και πόσο αγαπώ κάποιους στίχους σου
Τους σιωπηλούς.
Ύστερα, έσπευσαν πολλοί να σε καθαγιάσουν
κι άλλοι να σε καταραστούν

Αυτό ήθελες;

Μα εγώ από τον ποιητή περίμενα Λόγο ή Σιωπή
κι όχι κάτι γερασμένες παραξενιές
κι άδοξες προκλήσεις. 

Τόσους στραβούς έχει αυτός ο τόπος,
θα μου πεις,
ένας ακόμη, έστω ποιητής,
μας πείραξε;

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ  

Ντίνος Χριστιανόλπουλος-1953

Σπασμένες μέσα μου εικόνες ανταπόκρισης,
ρήμαγμα μέσα σε ξένες αγκαλιές,
απελπισμένο κρέμασμα από λαγόνια ξένα.
Πέσιμο εκεί που μοναχά η μοναξιά οδηγεί:
να υποτάξω ακόμη και το πνεύμα μου,
να το προσφέρω σαν την έσχατη υποταγή.

ΥΓ...1 Την ποίηση ας έχουμε στο απυρόβλητο. Οι ποιητές πάντα θα ακροβατούν.

ΥΓ...2 Η φωτογραφία είναι από την αναγόρευση του ποιητή ως επίτιμου διδάκτορα του ΑΠΘ την 1η Ιουνίου 2011. Κάποιες τιμές, ως φαίνεται, είναι πιο "τίμιες". Περισσότερα ΕΔΩ...

ΥΓ...3 Χαμένα λόγια ΕΔΩ

Πρόσεχε τη γλώσσα σου...

Μουσική ανάπαυλα... 

Ως την επόμενη ανάρτηση, απολαύστε την αγαπημένη zaz σ' ένα γλυκό video.

ΓΟΡΓΟΝΑ Ή ΦΑΛΑΙΝΑ - ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ

ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΔΙΑΙΤΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ. 

ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΔΕΙΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΚΥΡΙΕΣ ΜΟΥ!!!! 

ΔΙΟΤΙ ΕΙΠΑΜΕ... 

ΑΛΛΟ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΜΑΣ ΒΑΖΟΥΝ ΣΕ ΕΝΑ ΑΝΟΗΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΕΙΚΟΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΕΙΚΟΝΑΣ. 

Γοργόνα ή φάλαινα;
Η πιο ολοκληρωμένη ανάλυση


Έξω από ένα γυμναστήριο σε μια μεγάλη πόλη της Γαλλίας, τοποθετήθηκε μια μεγάλη αφίσα με μια νέα, όμορφη, ημίγυμνη και αδύνατη νεαρά με την παρακάτω λεζάντα: «ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΓΟΡΓΟΝΑ Ή ΦΑΛΑΙΝΑ;» Μια κυρία μέσης ηλικίας που δεν είχε παρόμοια φυσικά χαρακτηριστικά με την νεαρή στην αφίσα, απάντησε στη αφίσα του γυμναστηρίου, γραπτώς και δημοσίως με δική της αφίσα λέγοντας τα εξής: Οι Φάλαινες περιτριγυρίζονται από φίλους (δελφίνια, ιππόκαμπους, θαλάσσιους ελέφαντες, και περίεργους ανθρώπους).
Έχουν ενεργή σεξουαλική ζωή, μένουν έγκυοι, και γεννάνε αξιολάτρευτα φαλαινάκια. Περνάνε ωραία παρέα με τα δελφίνια τρώγοντας σαρδέλες και γαρίδες και παίζοντας στις θάλασσες, ταξιδεύοντας σε εξωτικά μέρη όπως την Παταγονία, τα στενά του Bering και τους κοραλλιογενείς υφάλους της Πολυνησίας. Οι Φάλαινες τραγουδούν θαυμάσια, όλη μέρα, και έχουν ηχογραφήσει και CD.
Ζούνε ελεύθερα, χωρίς ουσιαστικούς εχθρούς εκτός από τον άνθρωπο, και είναι αγαπητές, σεβαστές και υπό την προστασία πολλών οργανώσεων. Οι Γοργόνες δεν υπάρχουν! Και εάν υπήρχαν θα κάνανε ουρές έξω από τα γραφεία των ψυχαναλυτών πάσχοντας από κρίση ταυτότητας. Τι είμαι Ψάρι ή Άνθρωπoς;
Οι γοργόνες δεν μπορούν να κάνουν σεξ διότι όπως υποστηρίζει η μυθολογία, πεθαίνει όποιος άνδρας τις πλησιάσει και κυρίως μάλλον τους λείπει ο κατάλληλος «εξοπλισμός» για σεξ (με ουρά ψαριού που διαθέτουν κάτω από την μέση). Χωρίς σεξ... ούτε παιδιά μπορούν να κάνουν και ποίος θα ήθελε να κάνει παρέα με μια κοπέλα που βρόμαγε ψαρίλα;
Με βάση τα παραπάνω η επιλογή μου είναι ξεκάθαρη!!!! ΝΑΙ !!!!!!!!! ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΦΑΛΑΙΝΑ!!!Υ.Σ. Είμαστε σε μια εποχή που τα media καθορίζουν το «ωραίο». Μόνο οι αδύνατοι είναι ωραίοι.. Αλλά εγώ προτιμώ να απολαμβάνω παγωτό με τα παιδιά μου, ένα καλό δείπνο με τον συνομήλικο σύντροφό μου και καφέ με τις συνομήλικες φίλες μου. Όπως περνούν τα χρόνια κερδίζουμε αργά, αργά βάρος, κυρίως διότι μαζεύουμε τόσες πληροφορίες και γεμίζει το κεφάλι μας σοφία. Όταν δεν χωράει άλλη σοφία το κεφάλι μας, διανέμεται φαίνεται η αποθηκευμένη γνώση στο υπόλοιπο σώμα σας.
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡΒΑΡΕΣ, Είμαστε υπερβολικά καλλιεργημένες, μορφωμένες, χαριτωμένες και χαρούμενες...
Από σήμερα, όταν θα βλέπω τον κώλο μου στον καθρέφτη, θα σκέφτομαι: «Πω, Πω τι έξυπνη που είμαι!!!!!»

πηγή: www.panoramalife.gr

Ν' ανοίγουμε δρόμο για τους ουρανούς...

Πολλά είπαμε ... θα τα ξαναπούμε όταν θα έχουμε κάτι να πούμε. 

Ένα τραγούδι για όλους σας ως τότε.  

ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκης

Όλα τα σπίτια είναι αδειανά, γεμάτοι οι δρόμοι,
τι ρωτάνε οι τροχονόμοι; Τι συμβαίνει εδώ;
Κι έτσι τυχαία σύσσωμη η τροχαία μπήκε στο χορό.

Όλοι χορεύουν απόψε, τραγουδάνε όλοι
στη μεγάλη τούτη πόλη κι είναι Κυριακή.
Γίνανε φίλοι, αγγέλοι και διαβόλοι με τη μουσική.

Με το φεγγάρι που λάμπει τώρα σα μπαλόνι,
το παιδί γελά, θυμώνει και κοιτά ψηλά.
Και κάθε νύχτα απ' το παλιό μπαλκόνι το πετροβολά.

Με τη βεντάλια στο 'να της χέρι για σημαία
κάποια γριά ρωτά παρέα μ' άλλες έξι-εφτά,
ποιος έχει βγάλει πάλι απ' τα λαθραία σίγουρα, λεφτά.

Τόσος κόσμος πού πηγαίνει; Τι συμβαίνει, τι συμβαίνει, τι;
Μάχη; Πόλεμος; Ειρήνη; Τι θα γίνει, τι θα γίνει, τι;
Όλοι κι όλα μοιάζουν ένα, σαν εσένα σαν εμένα
στης ζωής την πιο τρελή γιορτή.

Αεροπλάνα πετάνε χαμηλά με χάρη
και μ' ανεμελιά σα γλάροι στην ακρογιαλιά.
Ψάχνει το ταίρι της να βρει, μακάρι, κάθε κοπελιά.

Το πανηγύρι ετούτο θα τελειώσει.
Όμως μαγεμένος θα 'ναι ο κόσμος, η καρδιά κι ο νους.
Μ' ένα τραγούδι πάντα ανοίγει ο δρόμος για τους ουρανούς.